W dniach 13-16 lipca, na Uniwersytecie Technicznym w samym sercu Wiednia, odbyła się międzynarodowa konferencja naukowa 𝗠𝗜𝗢𝗠𝗗 𝗫𝗩𝗜𝗜: 𝗠𝗶𝗱-𝗜𝗻𝗳𝗿𝗮𝗿𝗲𝗱 𝗢𝗽𝘁𝗼𝗲𝗹𝗲𝗰𝘁𝗿𝗼𝗻𝗶𝗰𝘀: 𝗠𝗮𝘁𝗲𝗿𝗶𝗮𝗹𝘀 𝗮𝗻𝗱 𝗗𝗲𝘃𝗶𝗰𝗲𝘀 𝗫𝗩𝗜𝗜 (𝗢𝗽𝘁𝗼𝗲𝗹𝗲𝗸𝘁𝗿𝗼𝗻𝗶𝗸𝗮 𝘀́𝗿𝗲𝗱𝗻𝗶𝗲𝗷 𝗽𝗼𝗱𝗰𝘇𝗲𝗿𝘄𝗶𝗲𝗻𝗶: 𝗺𝗮𝘁𝗲𝗿𝗶𝗮ł𝘆 𝗶 𝘇́𝗿𝗼́𝗱ł𝗮).
Podczas sesji posterowej tej konferencji swój eksperyment naukowy dotyczący konfiguracji dwuosiowego goniometru radiometrycznego przydatnego w niestabilnych reżimach laserowych przedstawiła studentka studiów magisterskich na W12N Sara Łukasik, wieńcząc wystąpienie sukcesem w postaci III miejsca.
Tytuł plakatu i abstraktu konferencyjnego: „Far-Field Beam Profile Artifacts in Wide - Angle Radiometric Goniometry”
(1 strona, 2 strona abstraktu).
Studentka współpracuje, w projekcie dofinansowanym przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych, z 𝗱𝗿. 𝗶𝗻𝘇̇. Ł𝘂𝗸𝗮𝘀𝘇𝗲𝗺 𝗦𝘁𝗲𝗿𝗰𝘇𝗲𝘄𝘀𝗸𝗶𝗺 (Katedra Teorii Pola, Układów Elektronicznych i Optoelektroniki), odnosząc pierwsze sukcesy naukowe.
Dr inż. Łukasz Sterczewski, również uczestniczył w konferencji, jako przewodniczący w części obrad plenarnych oraz jako prelegent z wystąpieniem pt. "Soliton generation triggered by modulation instability in GaSb quantum well diode lasers".
(1 i 2 strona abstraktu)
Gratulujemy sukcesów!
Poniżej krótka wypowiedź autorki posteru
Otrzymała Pani 3 nagrodę na konferencji MIOMD XVII w Wiedniu. To fantastyczny sukces.
W związku z tym, czy mogłabym zapytać, czym kierowano się, przyznając Pani to wyróżnienie? Na czym polega taka sesja posterowa? Ile trwa? Czy Pani ma wyznaczony czas na omówienie tego naukowego plakatu, czy komisja zadaje pytania?
Proszę również o krótkie wyjaśnienie na czym polegał eksperyment o którym pisaliście Państwo w posterze
Dziękuję za zainteresowanie. Sesja plakatowa polega na zaprezentowaniu wyników swojej pracy badawczej w formie plakatu, który najczęściej jest rozmiaru A0. Odbiorcami są uczestnicy konferencji, a w przypadku MIOMD wydarzenie trwało dwie godziny. W tym czasie autorzy odpowiadają na pytania od zainteresowanych osób, wśród których są czasami członkowie komisji (mnie na przykład zapadła w pamięć rozmowa z profesorem Rui Q. Yangiem, wynalazcą diody wewnątrzpasmowego lasera kaskadowego).
System oceniania zależy od komisji, ale zwykle brane są pod uwagę innowacyjność, metodyka badań oraz czytelna prezentacja wyników.
Mój plakat dotyczył zaprojektowanego przeze mnie profilometru i efektywnej metody jego kalibracji. Do tej pory rozkład natężenia wiązki wychodzącej z diod laserowych badany był tylko w dwóch osiach, w małym zakresie kątowym, lub wcale, co utrudniało wykrycie niektórych wad konstrukcyjnych. To co wyróżnia urządzenie od innych, to szeroki kątowy zakres skanu połączony z prostą konstrukcją. Ze względu tę ostatnią cechę, elementy profilometru muszą być precyzyjnie ustawione, a nawet małe ich odchylenie może prowadzić do znacznej deformacji obrazu. Czasami takie deformacje ciężko wykryć ze względu ich spójny wygląd (nasza grupa korzysta m.in. z diod na podczerwień, dlatego uzyskanego obrazu nie możemy porównać z tym co widzimy). Zaproponowana przeze mnie metoda kalibracji polega na pomiarze wariancji charakterystycznego punktu układu jako funkcji odchyleń dwóch kalibrowanych elementów. Metoda pozwala wykryć nieprawidłowe ustawienie i jego natychmiastową korekcję bez konieczności czasochłonnego obrazowania wiązki. Spodziewamy się, że może być użyta do niektórych goniometrów o innej geometrii.

