"Studenckie koła naukowe tworzą innowacje" - piąta edycja programu.
Studenci PWr uzyskali najwyższą w kraju łączną kwotę finansowania przyznaną przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Laureatami tej edycji programu są także koła naukowe z WEFiM. Dofinansowania na swoje projekty, na łączna kwotę 177 200 zł, otrzymały poniższe koła naukowe.
KoNaR - na projekt łazika marsjańsko-mobilnego Nomad (69 800 zł)
Członkowie koła planują stworzyć Nomada – modularnego łazika marsjańsko-mobilnego, który będzie w stanie poruszać się autonomicznie z wykorzystaniem zaawansowanych algorytmów sztucznej inteligencji.
Jak podkreśla koło, jego konstrukcja będzie pozwalała na adaptację do różnych zadań i środowisk, co ma czynić go wyjątkowo wszechstronnym narzędziem zarówno w eksploracji kosmicznej, jak i w działaniach militarnych czy badaniach prowadzonych na niebezpiecznych obszarach.
Studenci zakładają odejście od tradycyjnego modelu sterowania algorytmami, które okazują się niewystarczające, i planują sterowanie za pomocą sieci neuronowej.
Z Nomadem zamierzają wystartować nie tylko w słynnych zawodach łazików marsjańskich – jak University Rover Challenge (URC) w USA czy European Rover Challenge (ERC), ale także w austriackich zawodach ENRICH (The European Robotics Hackathon), podczas których łazik będzie odgrywał rolę robota naprawczego poruszającego się w radioaktywnej strefie. Jego zadaniem będą tam m.in. naprawy, stworzenie mapy terenu czy pomoc rannej osobie.
SKN NanoSens PWr - na projekt, dotyczący syntezy i optymalizacji warstw Ga2O3 na różnych podłożach w półprzewodnikowej fotokatalizie UV do usuwania zanieczyszczeń organicznych w środowisku wodnym. (37400)
Jak przypominają studenci, tlenek galu, ze względu na swoje unikatowe właściwości, takie jak szeroka przerwa energetyczna (około 4,8 eV), duża stabilność chemiczna oraz odporność na działanie środowisk agresywnych, jest jednym z najważniejszych materiałów w rozwijających się technologiach fotokatalizy i fotoelektrolizy w celu ekologicznego otrzymywania wodoru.
Studenci chcą zsyntezować warstwy tlenku galu na różnych podłożach (krzemowych, szafirowych, kwarcowych) oraz przeprowadzić szczegółową analizę ich właściwości, wpływu podłoża i grubości warstw na efektywność procesu fotokatalizy.
Zamierzają zastosować metodę HVPE (Halide Vapour Phase Epitaxy) do osadzania warstw tlenku galu. Dzięki precyzyjnej kontroli parametrów wzrostu warstw ta metoda umożliwia syntezę materiałów o określonej grubości i strukturze, co jest kluczowe dla dalszej optymalizacji procesów fotokatalizy.
Stowarzyszenie Polskich Entuzjastów Nanotechnologii SPENT - na opracowanie i integrację wieloprzyrządowego stanowiska nanorobotycznego (platformy) do lokalnych korelacyjnych badań nanometrologicznych pracującego w warunkach próżniowych.
Dzięki ministerialnemu finansowaniu SPENT zajmie się opracowaniem i integracją wieloprzyrządowego stanowiska nanorobotycznego do lokalnych korelacyjnych badań nanometrologicznych pracującego w warunkach próżniowych.
Studenci będą rozwijać i integrować poszczególnych elementy takiej platformy w tym: nanomanipulatory, sondy poszczególnych sygnałów i układ sterowania. Połączą własne rozwiązania z technologią aktywnych mikrodźwigni piezorezystywnych MEMS.
Jak podkreślają, rozwój platformy korzystającej z wielu niezależnie sterowanych nanosond jest następnym krokiem w rozwoju nanometrologii. Członkowie stowarzyszenia konstruowali dotychczas korelacyjne przyrządy pomiarowe klasy mikroskopów bliskich oddziaływań. Tego typu rozwiązania są jednak niewystarczające w badaniu nanostruktur takich jak nanodruty, tranzystory jednoelektronowe, czy kropki kwantowe, których stan określany jest wielowymiarowo.
Pomiary właściwości nanostruktur wykonuje się już teraz w nanoskali z wykorzystaniem nanomanipulatorów wyposażanych w różnego typu czujniki. Istniejące na rynku rozwiązania nie są jednak wystarczające dla potrzeb nanometrologii korelacyjnej pod względem jednoczesnej rozdzielczości i wszechstronności. Jednocześnie obiekty takie mogą być obserwowane i modyfikowane z rozdzielczością pojedynczych nanometrów, a w polu setek mikrometrów, za pomocą aktywnych mikrodźwigni piezorezystywnych. Dźwignie powstają dzięki współpracy z grupą prof. Iva Rangełowa z TU Ilmenau (Niemcy).
Życzymy sukcesów w realizacji projektowych zamierzeń!
Galeria zdjęć
